กล้วยไม้ป่าที่หายไป

ชีวิตจริงนอกจอคอมพิวเตอร์แล้ว แตบเป็นคนที่มีชีวิตเรียบง่าย รักความสงบแบบสันโดษ และชอบที่จะมีชีวิตอยู่กับธรรมชาติมากค่ะ ถึงแม้ว่าบริเวณบ้านของแตบจะมีเนื้อที่อยู่น้อยนิด แต่แตบก็จะปลูกไม้ประดับจนรกครื้มไปหมด ไม่เว้นแม้แต่ภายในบ้าน แตบก็ตั้งวางกระถางต้นไม้ชนิดต่างๆทั่วทุกมุมจนเต็มไปหมด เวลาทำความสะอาดบ้านประจำวันจึงเต็มไปด้วยความยากลำบากพอสมควร แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ บ้านแตบทุกซอกทุกมุม ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า "ความสกปรก" แน่นอน เนื่องจากว่า แตบเป็นคุณนายเจ้าระเบียบยังไงล่ะคะ

ไม้ประดับที่แตบปลูกอยู่ก็มีหลายชนิดค่ะทั้งบอนกระดาษที่ใบเท่ากระด้ง และสูงใหญ่ร่วม 2 เมตร(น่าภูมิจมากๆ),สาวน้อยปะแป้ง,พลูด่าง,จันทร์ผา ,จั๋ง และที่แตบจำชื่อไม่ได้อีกมากมายหลายชนิด ส่วนบริเวณหลังบ้านนั้น เป็นพื้นที่สำหรับกล้วยไม้ล้วนๆค่ะ แตบเป็นคนที่ "รักกล้วยไม้" มากๆ โดยเฉพาะกล้วยไม้ป่าทุกชนิด เรียกได้ว่าดูแลประคบประหงมสุดฤทธิ์สุดเดชเลยทีเดียว เจ้ากล้วยไม้ป่าที่หลังบ้านก็ไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ เลี้ยงมาได้ไม่ถึง 2 ปี แต่ก็ผลัดกันทะยอยออกดอกมาให้ชื่นชมอย่างต่อเนื่อง พูดแล้วภูมิใจที่สุด เนื่องจากแตบไม่ได้ใช้ปุ๋ยเร่งดอกเหมือนที่คนปลูกกล้วยไม้ทั่วไปเขาทำกันเลย หลายครั้งที่มีคนถามว่า ทำไมไม่นำกล้วยไม้มาแขวนโชว์ที่หน้าบ้าน? แตบว่าไม่จำเป็นหรอกค่ะ ปลูกเก็บไว้ดูและชื่นใจเองดีกว่า มันก็เหมือนการทำความดีนั่นแหละ ถ้าเราทำดีเราก็รู้และมีความสุขของเราเอง จำเป็นด้วยหรือที่ต้องไปป่าวประกาศให้ใครรู้..จริงมั๊ยคะ?

เมื่อเกือบ 2 ปีที่แล้ว แตบมีโอกาสกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดที่ ตจว.ค่ะ ด้วยความที่นึกถึงบรรยากาศตอนเข้าป่าเก็บกล้วยไม้สมัยเด็กๆ แตบจึงออกท่องไพรและปีนเขาตามประสาหญิงสาวผู้สดสวยแต่ซุกซน(ไปคนเดียว) ทั้งที่ไม่มั่นใจเลยว่าจะมีกล้วยไม้หลงเหลือให้เชยชมหรือไม่ เนื่องจากสภาพป่าเขาในปัจจุบันช่างแตกต่างกับเมื่ออดีตลิบลับ บริเวณที่เคยเป็นป่าอุดมสมบูรณ์ได้กลายสภาพเป็นเทือกสวนไร่นาของชาวบ้านไปเกือบหมด ภูเขาที่เคยมีต้นไม้ใหญ่หนาแน่นก็ดูโล่งตาเหลือเพียงไม้เล็กหรอมแหรม จวนเจียนจะเป็นภูเขาหัวล้นเต็มที แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามที่วิตกจริงๆค่ะ ภูเขาในระแวกหมู่บ้านของแตบแทบไม่หลงเหลือกล้วยไม้ให้เห็นเลย ทั้งที่ครั้งหนึ่งในอดีต แค่เดินเข้าชายป่าท้ายหมู่บ้านจะพบเจอกล้วยไม้หลากหลายชนิดผลิดอกออกช่อท้าทายสายตาอยู่บนต้นไม้ไล่ลงมาถึงพื้นดินจนเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นช้างกระ,เอื้องผึ้ง,เอื้องสาย,เข็มแสด,ม้าวิ่ง และอีกมากมายหลากหลายสายพันธุ์

เป็นอันว่า ระยะเวลา 1 สัปดาห์เต็มที่แตบดั้นด้นเข้าป่าหากล้วยไม้นั้น แตบได้หน่อกล้วยไม้ป่ากลับมาปลูกที่ กทม.เพียงไม่เท่าไหร่เองค่ะ และก่อนวันที่แตบจะเดินทางกลับ กทม.นั้น แตบได้พูดคุยกับเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง จึงได้รู้ว่า มีพ่อค้าจาก กทม.มากว้านซื้อกล้วยไม้ป่าจากชาวบ้านอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งก็ได้กล้วยไม้กลับไปคราวละเต็มรถกระบะเลยทีเดียว ฟังคำบอกเล่านี้แล้วใจหายเหลือเกิน นี่แหละค่ะสาเหตุที่กล้วยไม้ป่าในหมู่บ้านของแตบหายไป คิดแล้วเศร้าใจกับความโลภของมนุษย์จริงๆ..เพื่อเงิน มนุษย์บางจำพวกสามารถทำได้ทุกอย่าง