เด็กหญิงตัวแสบ # 4 : แบบว่า..เซอร์ไพร้ส์

แตบเป็นคนที่ชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจเลยค่ะ ดูตั้งแต่เด็กยันแก่ ไม่เคยเบื่อเลยจริงๆ  ยิ่งสมัยเด็กๆนั้น แตบจะชอบดูหนังประเภทบู๊ล้างผลาญมากมาย โดยเฉพาะถ้าหนังเรื่องไหนมีนางเอกที่แก่นแก้ว เก่งกล้าสามารถด้วยแล้ว จะยิ่งรู้สึกชอบมากเป็นพิเศษ และจะเกลียดหนังแนวดรามา กับหนังรักโรแมนติกที่ดำเนินเรื่องเนิบนาบไม่มีความตื่นเต้นเข้ากระดูกเลย

 พระเอกนางเอกในดวงใจของแตบสมัยนั้นก็ได้แก่คุณตุ๊-จตุพล ภูอภิรมย์ พระเอกคนนี้เป็นผู้ชายในสเป็กหนึ่งเดียวของแตบค่ะ (เสียชีวิตไปแล้วเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนตร์เมื่อหลายปีก่อน),พี่บ๊อบ-ทูล หิรัญทรัพย์ เป็นคนที่แตบมองว่าไม่หล่อมากมายแต่ด้วยบุคลิกที่ดูกะล่อน ทะเล้น แถมยังแฝงความเซ็กซี่นี่เองที่ทำให้แตบหลงเสน่ห์ไปโดยไม่รู้ตัว ส่วนฝ่ายหญิงก็ได้แก่พี่เปิ้ล-จารุณี สุขสวัสดิ์ คนเดียวเท่านั้นค่ะ เธอสวยก็ได้ เก่งกล้าก็ดี เรียกได้ว่า ทุกอย่างในความเป็นเธอนั้น ช่างวิเศษไปหมดเลยทีเดียว ถ้าหนังเรื่องไหนมีเธอเป็นนางอีกนี่ แตบจะไม่ยอมพลาดเด็ดขาด ถึงแม้บางเรื่องจะเป็นแนวโศกเศร้าเคล้าน้ำตาที่เธอต้องรับบทไม่เก่งกล้าสามารถอะไร แตบก็จะไม่พลาดเช่นกัน(แต่จะแอบแช่งชักหักกระดูกผู้กำกับหนังเรื่องนั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย) แตบรักเธอถึงขนาดที่ว่า ถ้าเพื่อนๆร่วมชั้นคนไหนพูดตำหนิเธอในทางไม่ดี แตบก็แผลงฤทธิ์ใส่ทันที และจะบีบบังคับให้เพื่อนๆชอบด้วยให้ได้ ถ้าใครไม่ชอบก็ห้ามติเด็ดขาด ถ้าใครติขอให้มีอันเป็นไป(บังคับให้เพื่อนๆทั้งหญิง-ชาย กล่าวคำสาบานดังๆต่อหน้าศาลเพียงตา..เพี้ยน+เผด็จการสุดเดช)

 เมื่อสมัยที่แตบเรียนอยู่ ป.2/2นั้น ด้วยความหลงใหลได้ปลื้มกับ 3 ดาราที่กล่าวมาเบื้องต้น บวกกับสมองนักครีเอทตัวน้อยของแตบ จึงออกไอเดียว่า เราน่าจะช่วยกันรวบรวมรูปดาราคนที่เรารักมาติดตกแต่งห้องเรียนเพื่อเพิ่มความสดใสสวยงาม เพราะเบื่อสภาพห้องเรียนที่เรียบโล่งขาดสีสันเต็มทนแล้ว (ไม่ได้ปรึกษาครูประจำชั้นก่อน เพราะหวังว่าจะเซอร์ไพร้ส์ครูน่ะค่ะ อีกอย่างก็มั่นใจว่าถ้าครูเห็นผลงาน ก็คงจะตื่นเต้น ภาคภูมิใจสุดๆแน่นอน) แตบปรึกษาเรื่องนี้กับเพื่อนๆแล้วก็ได้ข้อสรุปว่า ทุกคนเห็นดีเห็นงามด้วย(หรือไม่มีใครกล้าขัดก็ไม่รู้นะคะ) ดังนั้นหลังจากที่กินข้าวกลางวันกันจนอิ่มหนำสำราญแล้ว แตบจึงแบ่งเพื่อนๆออกเป็นกลุ่มๆ ให้กลุ่มนักเรียนชายไปเก็บผลมะตูมที่ป่าช้าหลังโรงเรียนเพื่อจะนำยางมะตูมมาใช้ทำกาว ส่วนเด็กผู้หญิงให้กลับบ้านไปรวบรวมรูปภาพดาราที่ตัวเองรักมาให้ได้มากที่สุด ส่วนกลุ่มผู้หญิงอีกกลุ่มหนึ่ง ให้ไปเก็บดอกไม้สวยๆมาเตรียมไว้ พวกเราโชคดีมากๆค่ะที่สมัยนั้นครูอนุญาตให้นักเรียนกลับไปกินข้าวเที่ยงที่บ้านได้ ทุกอย่างจึงดำเนินไปด้วยดีตามแผนที่วางไว้ เมื่อเพื่อนๆกลับจากการหาวัสดุอุปกรณ์ ก็ได้เวลาเข้าเรียนต่อในช่วงบ่ายพอดี แตบสั่งให้เพื่อนๆเก็บซุกวัสดุ-อุปกรณ์ต่างๆเอาไว้ให้ดี ไม่งั้นความลับอาจจะแตกเอาได้ พวกเรานั่งเรียนได้ไม่นาน คุณครูใจดีก็ปล่อยให้พวกเราเป็นอิสระแล้วค่ะ เธอบอกให้พวกเราไปวิ่งเล่นที่สนามหญ้าหน้าอาคารเรียน เพื่อรอเวลาเลิกในตอนเย็น แต่พวกเรายังไม่ทันขยับตัวทำอะไรเลย คุณครูแม่ลูกอ่อนประจำชั้นของเราก็ปรี่ไปยืนเม้าท์แตกอย่างออกรสกับเพื่อนๆครูผู้หญิงด้วยกันที่ใต่ต้นชงโคเสียแล้ว..ทางสะดวกจังเลยค่ะวันนี้ หลังจากที่แน่ใจว่าคุณครูคงไม่กลับเข้าห้องมาอีก พวกเราก็ลงมือปฏิบัติการตกแต่งห้องเรียนให้น่าดูกันทันที ทุกคนยอมเสียสละเวลาจากการเล่นสนุกในช่วงก่อนเลิกเรียนมาร่วมด้วยช่วยกันคนละไม้คนละมือ โดยมีแตบกับ"นังบุญหนา"มือขวาคนสนิท คอยชี้มือบัญชาอย่างใกล้ชิด เพื่อนๆผู้ชายลงมือทุบลูกมะตูมเสียงดังโผละเผละ ก่อนใช้ไม้เขี่ยสาวยางมะตูมออกมารวบรวมในชามใบเล็ก(กะลามะพร้าวดีๆนี่แหละค่ะ) จากนั้นเพื่อนผู้หญิงก็ทะยอยตัดรูปดาราที่ตนเองรักมานำเสนอกับแตบ หากรูปไหนผ่านการเห็นชอบ จึงจะสามารถนำไปติดกาวแปะผนังได้ ..แน่นอนค่ะรูปดาราประมาณ 80% เป็นรูปที่จะต้องมีพี่เปิ้ลจารุณีอยู่ด้วย และจะต้องติดในบริเวณที่มองเห็นได้อย่างโดดเด่นเป็นสง่าเท่านั้น ส่วนรูปนางเอกคนอื่นๆ แตบจะสั่งให้ติดในมุมที่ไม่ค่อยมีคนสนใจที่จะเหลือบมอง เช่น ชอกเล็กๆข้างบานประตู หรือมุมต่ำๆบริเวณหลังห้องเรียนอะไรอย่างเนี้ย หลังจากที่ติดรูปภาพดาราคนโปรดจนเต็มผนังห้องทั้ง 4 ด้านด้วยกาวยางมะตูมชั้นดีแล้ว พวกเราก็ช่วยกันนำดอกไม้สดหลากสีไปติดทับที่กรอบรูปดาราจนทั่วห้องเป็นขั้นตอนสุดท้าย เมื่อเสร็จสรรพ พวกเราต่างเพ่งมองผลงานของตัวเองอย่างภาคภูมิใจสุดริด เมื่อเก็บกวาดเศษวัสดุ-อุปกรณ์แล้วเสร็จ แตบก็เสนอหน้าวิ่งไปขออนุญาตลากแขนเชิญคุณครูประจำชั้นมาดูผลงานอย่างเร่งรีบ(แต่ยังไม่บอกว่าเป็นอะไร)ท่าทางของครูตื่นเต้นไม่เบาเลยค่ะ ทันทีที่ประตูห้องเรียนถูกเปิดอ้าออก ครูถึงกับอึ้งจังงังราวกับจะช็อคตายคาที่เสียให้ได้ ก่อนจะส่งเสียงปรี๊ดดดดดดดดดดดลั่นจนแก้วหูแทบระเบิด "ใครคะ ใคร..ใครเป็นตัวการ??!!" เด็กทุกคนก้มหน้านิ่งเงียบ ก่อนจะพร้อมใจกันรวบรวมความกล้าแล้วชี้มือมาที่แตบ แอร๋ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย! ครูได้แต่กัดฟันกรอดๆมองหน้าแตบด้วยอาการประหนึ่งจะกระโดดกัดคอเสียให้ได้เล่นเอาแตบขนลุกขนพองไปเลย ทั้งเจ็บ(ใจ)ทั้งอายพอๆกัน อยากมุดแผ่นดินหนีเสียให้ได้ซะตอนนั้น เมื่อครูประจำชั้นสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอจึงสั่งให้พวกเราจัดการรื้อเก็บรูปภาพเหล่านั้นออกให้หมด แถมกำชับด้วยว่า "ไม่เสร็จไม่ต้องกลับบ้านเด็ดชาด ..โดยเฉพาะเธอ ยัยแตบจอมบงการ!"

 ถ้าคุณผู้อ่านเป็นเด็ก ตจว. และเคยกิน "มะตูม" มาก่อน คงทราบนะคะ ว่าเวลาที่ยางมะตูมติดกับกระดาษบนผนังไม้น่ะ..มันเหนียวแน่นแค่ไหน?!