วันพุธที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

สีสันริมระเบียง

นอกจากการวาดรูป และศึกษาหาความรู้ทางอินเตอร์เนตแล้วงานอดิเรกที่แตบโปรดปรานเอีกอย่างหนึ่ง ก็คือการปลูกต้นไม้ค่ะ เรียกได้ว่าเป็นคนรักต้นไม้เป็นชีวิตจิตใจเลยทีเดียวเชียว ไม่เคยเกี่ยงว่าเจ้าต้นนั้นชื่ออะไร ราคาแพงหรือไม่..รักเท่าๆกัน

ช่วงที่ยังไม่มีบ้านเป็นของตัวเองนั้น แตบเช่าอพาร์ทเม้นท์อยู่ย่านพระโขนงและเริ่มขนขวายหาไม้กระถางมาปลูกตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แต่จะเน้นประเภทไม้ใบเท่านั้น เนื่องจากไม้ประเภทนี้เจริญเติบโตได้ดีในที่ร่มรำไร ดังนั้นริมระเบียงหลังห้องของแตบจึงเหมาะแก่การตั้งวางไม้กระถางเป็นอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แตบต้องหอบหิ้วต้นไม้กลับมาทุกครั้งหลังกลับจากการเตร็ดเตร่ช่วงวันหยุด จนหลังบ้านรกครึ้มกลายเป็นป่าดงดิบขนาดย่อมนั่นแหละ ถึงได้เลิกหามาเพิ่ม
  กระทั่งแตบตัดสินใจซื้อบ้าน(ทาวน์เอ้าส์)ย่านชานเมือง แตบก็ไม่ลืมที่จะหอบหิ้วต้นไม้เหล่านั้นมาด้วย จำได้ว่าย้ายบ้านตอนนั้น ทุลักทุเลมากมาย ทั้งข้าวของ ทั้งต้นไม้ มันแออัดยัดเยียดแน่นรถไปหมด สุดท้ายเหลือต้นไม้อยุ่ 3 กระถางที่หาที่ยัดอีกไม่ได้ แตบเลยต้องตัดใจยกให้เพื่อนไปคนละกระถาง ทั้งๆที่กังวลว่าเขาจะดูแลมันได้ไม่ดีเท่าเรา ไม่รู้ว่าป่านนี้มันจะยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า

หลังจากที่ย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ แตบมีเนื้อที่ให้ปลูกต้นไม้เพิ่มขึ้นพอสมควร ที่หน้าบ้าน,หลังบ้าน และริมระเบียงห้องนอน ด้วยความที่บริเวณต่างๆที่กล่าวมามีแสงแดดส่องได้ทั่วถึง แตบจึงเริ่มต้นปลูกไม้ดอกบ้าง มีหลายคนเตยบอกว่า ไม้ดอกจะงอกงามเฉพาะตอนที่มันอยู่กับคนขายเท่านั้น นี่ถ้าแตบเชื่อโดยไม่ลองลงมือปลุกเอง ป่านนี้แตบก็คงไม่มีสีสันของไม้ดอกให้ชื่นชมอยู่รายรอบบริเวณบ้านแน่นอน
  กุหลาบริมระเบียงที่แตบนำมาโพสให้ชมนี้ แตบปลูกมา 4 ปีแล้วค่ะ วันแรกที่ซื้อมาดอกไม่ดกขนาดนี้ด้วยซ้ำ จำได้ว่าตั้งแต่ซื้อมาแตบเคยใส่ปุ๋ยแค่ 3 ครั้งเองค่ะ ส่วนมัมอีกสองกระถางที่เห็น สามีเพิ่งซื้อมาให้ช่วงก่อนปีใหม่ ช่วงนี้นดอกดกเต็มต้นเลย เพิ่งโรยไปเมื่อไม่นานนี้เอง แต่แตบมั่นใจว่ามันจะออกดอกให้ชมอีกครั้งแน่นอน ถ้าสังเกตดูให้ดีจะเห็นว่าเริ่มมีตัวเพลี้ยสีขาวๆมาเกาะตามใบแล้ว(คงปลิวมาจากต้นตะขบข้างบ้าน) แต่แตบไม่ฆ่ามันหรอกค่ะ เพราะมันก็ต้องกินเหมือนๆกับเรา
  ต้นไม้น้อยใหญ่ต่างก็ให้ประโยชน์กับสิ่งมีชีวิตแตกต่างกันไป ในฐานะที่แตบเป็นมนุษย์ และเป็นมนุษย์ที่ปลูกต้นไม้ แตบได้ประโยชน์จากมันหลายอย่าง ทั้งอ๊อกซิเจนที่จำเป็นกับชีวิต ทั้งความสนุกเพลิดเพลินที่ได้เห็นความเจริญงอกงามของมัน และที่สำคัญต้นไม้มีส่วนกล่อมเกลาจิตใจของสาวเลือดร้อนอย่างแตบให้รู้จักความอ่อนโยนได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียวเชียวค่ะ

4 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ชีวิตพี่แตบมีหลายแง่มุมน่าสนใจดี ชื่นชมพี่มากเลยอ่ะคับ

memorry กล่าวว่า...

ต้นไม้สวยมากเลยค่ะ อยากปลูกเหมือนกัน แต่คิดว่าคงดูแลเค้าไม่ดี หุหุ บ้านคุงพี่คงน่าอยู่มากมายเลยเนอะ อยู่กะต้นไม้ไว้สดชื่นอ่ะ ^__^

someone กล่าวว่า...

โอ๊ะเพลี้ย เกลียดเพลี้ยที่สุด คุณแต๊บน่าจะโชคดีอยู่ชายเมือง มีแมลงอีกหลายอย่างที่เป็นห่วงโซ่อาหารของมัน (แปลว่า คุณแต๊บไม่กำจัดมัน ก็จะมีผู้ช่วยมาทำให้เอง หุ หุ หุ) ผมอยู่กลางเมืองครับ ไม่ค่อยมีความสมดุลย์พวกนี้หรอก ว่าแล้วก็พ่นยา (เค้าว่ามันเป็นสมุนไพร กลิ่นเหมือนยาสมุนไพรไทยที่ขายในร้านยังไงพิกลอยู่) แต่มันก็ไม่ไปครับ กำลังลังเลอยู่ว่าจะปราบมันต่อดี หรือจะส่งมันกลับไปที่ร้านทั้งต้นเลยดีกว่า เดี๋ยวจะลามมาต้นอื่น ....

ผมรักต้นไม้ครับ แต่มันเอาเพลี้ย
ส่วนคุณแต๊บจะรักทั้งต้นไม้่ทั้งเพลี้ย ก็ไม่ว่ากันครับ

ปล.เปลี่ยนกระถางเหอะครับท่าทางมันจะอึดอัดแล้วล่ะ

Madame Tabb กล่าวว่า...

จริงๆแล้ว แตบมีโครงการจะปรับเปลี่ยนภาชนะที่ปลูกเมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา แต่บังเอิญว่ากระเป๋าฉีกเสียก่อน เลยต้องชะลอเรื่องนี้ออกไป
อีกอย่างพวกต้นไม้ในกระถางเล็กก็บอกกับแตบเองว่า "ยังไหวค่ะมาดาม" อิอิ