เวลาที่ใครสักคนหนึ่งต้องโยกย้ายภูมิลำเนาไปตั้งรกรากอยู่ต่างถิ่น จะด้วยจุดมุ่งหมายใดก็แล้วแต่ แตบเชื่อเหลือเกินว่า คงต้องมีสักครั้งหนึ่งในชีวิต ที่จะรู้สึกคิดถึงแผ่นดินเกิดขึ้นมาอย่างจับใจแน่นอน..แตบเองก็เช่นกัน
แต่กับชีวิตที่ "ยังกลับไม่ได้ และไปไม่ถึง"แล้ว มันช่างอึดอัดเสียจริง แม้จะคิดถึงบ้าน คิดถึงแผ่นดินเกิดสักแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรได้ไม่มากไปกว่าทนทรมานในการ "รอ"อยู่ร่ำไป
ได้แต่หวังว่า การรอคอยภายใต้เงื่อนไขโง่ๆที่แตบสร้างขึ้นมากักกันตัวเองเอาไว้นั้น คงจะสิ้นสุดลงในเวลาอันใกล้ และเมื่อวันนั้นมาถึง แตบจะกลับไปสูดกลิ่นแผ่นดินเกิดอีกครั้ง..อย่างสง่างาม
