..และแล้วเดือนแรกของปีก็ผ่านไป

แหมๆ! กาลเวลานี่ช่างผ่านพ้นไปรวดเร็วจริงๆนะคะ เผลอแว๊บเดียว เดือนแรกของปี 2552 ก็ผ่านพ้นไปเสียแล้ว

ก่อนหน้านี้ หลายคนคงตั้งหน้าตั้งตารอคอยเทศกาลปีใหม่ไปตามๆกัน แตบเองก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้นด้วยค่ะ ถึงแม้หลังๆมานี้ แตบจะไม่ได้ออกไปเที่ยวหรือเฉลิมฉลองเทสกาลปีใหม่เหมือนใครๆ แต่ก็รู้สึกดีและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

เดือนแรกของปี 2552 สำหรับคุณผู้อ่านเป็นอย่างไรบ้างคะ? สำหรับแตบแล้ว เดือน มกราคม เป็นเดือนแห่งการจ่ายๆๆ และจ่าย จริงๆ ..เปล่านะคะ ไม่ใช่ช้อปปิ้งหรอก แต่จ่ายที่ว่าก็ได้แก่ ค่าหมอ+ค่ายา+ค่าอุปกรณ์ สำหรับสัตว์เลี้ยงที่บ้านต่างหาก เดี๋ยวตัวโน้นก็เจ็บ เดี๋ยวตัวนี้ก็ป่วย รวมแล้วก็หลายตังค์เลย เพราะที่บ้านแตบมีสุนัขและแมวอยู่มากมายหลายตัว นี่ขนาดว่าเงินที่จ่ายไปทุกบาททุกสตางค์ไม่ใช่ของแตบ(แต่เป็นเงินของสามี) แตบยังอดเครียดไม่ได้เลย มีบางครั้งที่แตบเห็นสามีแอบเครียดอยู่คนเดียว แตบเลยต้องทำตัวให้น่าเบื่อน้อยลง(ไม่ดุด่าว่ากล่าว..ถ้าไม่จำเป็น อิอิ) แต่พูดไปก็ยังถือว่าโชดดีมากมายที่ค่าใช้จ่ายในเดือนแรกที่ว่านี้ไม่ถึงกับทำให้ติดลบ ไม่งั้นมีหวังแตบต้องตัดใจทุบกระปุกออมสินที่แตบตั้งใจเก็บออมแน่นอน

มีเพื่อนๆเคยถามแตบว่า ทำไมต้องสร้างภาระให้ตัวเองด้วยการเลี้ยงสัตว์?!(ถามราวกับว่าแตบไปขอเงินพวกคุณเธอมาเลี้ยงอย่างนั้นแหละ) แตบบอกตรงๆว่าเกลียดคำถามนี้มากๆๆๆๆๆ เพราะถึงจะอธิบายด้วยคำพูดที่หรูหราสวยงามแค่ไหน แต่ถ้าผู้ถามไม่มีพื้นฐานความรักสัตว์อยู่แล้วล่ะก็ รับรองไม่มีทางเข้าใจในคำตอบของแตบแน่นอน เอาเป็นว่า ไหนๆแตบก็เลี้ยงพวกมันมาแล้ว ก็ขอรับผิดชอบชีวิตของพวกมันต่อไปจนวันสุดท้ายก็แล้วกัน

เดือนแรกของปีผ่านไปแล้ว เดือนที่สองกำลังเริ่มต้น ยังมีเรื่องราวและเหตุการณ์ดี-ร้ายรอเราอยู่อีกมากมาย โดยที่เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เราจะเจอเรื่องไหนมากน้อยกว่ากัน แต่สิ่งหนึ่งที่จะเป็นตัวช่วยที่ดีให้เราได้นั่นคือ "ความไม่ประมาทในการใช้จ่าย" ลองลงมือทำดูนะคะ ลดการเที่ยวเตร่ลงสักเดือนละครั้ง เราจะมีเงินเหลืออย่างน้อยๆก็ 500-1,000 บาทเลยทีเดียว ถ้าเราเก็บไปเรื่อยๆ สักวันเงินจำนวนนี้จะช่วยชีวิตเราได้แน่นอนค่ะ

ปลาจาระเม็ดพันปี

ปกติแล้วเรื่องการซื้อหาอาหารการกินเข้าบ้านจะเป็นหน้าที่หลักของสามีแตบค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าอยากซื้ออะไรก็ซื้อได้ตามใจพ่อคุณเองนะคะ..ไม่ได้เด็ดขาด จะต้องโทรมาเสนอเพื่อให้ได้รับการอนุมัติจากภรรยาแสนสวยอย่างแตบเสียก่อน เนื่องจากว่าแตบเป็นคนที่เรื่องมากในการกินจนน่าเวียนหัวเลยนั่นเอง(คาดว่าสามีแตบคงอยากผสมยาพิษให้แตบกินจนนับครั้งไม่ถ้วนเลยแหละ อิอิ)แต่มีอยู่สองวันค่ะที่แตบจะต้องทำหน้าที่หากับข้าวตอนเย็น นั่นคือทุกวันอาทิตย์และจันทร์ เพราะว่าสองวันดังกล่าวนี้สามีเลิกงานค่ำ กว่าจะถ่อมาถึงชุมชนชานเมืองที่เป็นแหล่งพำนักของเราได้ ร้านรวงแถวบ้านก็ล้างกะทะล้างหม้อเสร็จพอดี

 วันที่เขียนบล็อกนี่ก็เป็นวันอาทิตย์ค่ะ ดังนั้นหน้าที่การหากับข้าวมื้อเย็นจึงต้องตกเป็นหน้าที่ของแตบตามที่ทำสนธิสัญญากันเอาไว้เป็นลายลักษณ์อักษร แตบจำได้ว่าทุกเย็นวันอาทิตย์จะมีตลาดนัดที่ริมถนนข้างสวนสาธารณะของชุมชน และที่ตลาดนัดดังกล่าว มีไก่อบโอ่งที่อร่อยมากมาย ม๊าก มาก อยู่ร้านหนึ่ง แตบจึงรีบห้อจักรยานคู่ชีพจนหัวลู่เพื่อมุ่งหน้าไปยังร้านไก่อบโอ่งที่ตลาดนัดดังกล่าว พอไปถึงก็ต้องหงุดหงิดเนื่องจากมีลูกค้ามากมายยืนทำหน้าสลอนเพื่อรอซื้ออยู่ แตบเองก็หวั่นๆกลัวจะชวดไม่น้อย เนื่องจากลูกค้าเยอะอย่างที่บอก แต่ก็โชคดีที่แตบได้ครอบครองเป็นเจ้าของไก่อบกล่องสุดท้ายกล่องนั้นพอดิบพอดี พอได้ไก่แล้วแตบก็รีบห้อปั่นจักรยานกลับบ้านทันที โดยไม่ลืมซื้อข้าวเหนียว-ส้มตำและขนมนมเนยติดมาด้วย ตั้งใจไว้ว่าพอกลับถึงบ้านและให้ข้าวหมา,แมวเสร็จ แตบจะต้องแอบนั่งรับประทานให้เอร็ดอร่อยก่อนคุณสามีกลับเสียหน่อย
.....แต่... ขณะที่แตบขึ้นไปให้ข้าวเจ้าเหมียวๆๆๆที่ห้องชั้นบนนั้น แตบก็ลืมนึกถึงถุงกับข้าวที่วางไว้อย่างหลวมๆบนหลังเคาน์เตอร์อ่างไปเสียสนิท ด้วยความที่ลืมเสียสนิทนี้เองที่ทำให้แตบมัวหยอกเย้าตอแร๋กับเจ้าเหมียวน้อยขี้เล่นที่แสนน่ารักน่าชังอยู่นานนนนนน กว่าจะนึกได้ว่าลืมอะไรก็สายไปเสียแล้ว เพราะทันทีที่แตบเผ่นลงกระไดมา ก็เห็นบรรดาเจ้าโฮ่งๆๆๆของแตบนอนหลับตาพริ้มเลียปากแผล่บๆอย่างอิ่มหนำสำราญไปตามๆกัน กรี๊ดดดดดดดดดด! เฮ้อ..จะโทษใครได้คะงานเนี้ย เพราะแตบผิดเองนี่นา แต่วันนี้ก็ไม่เลวร้ายเกินไปนักหรอกค่ะ เพราะอย่างน้อย เจ้าหมาๆของแตบยังมีน้ำใจทิ้งข้าวเหนียว-ส้มตำไว้ให้โดยไม่แตะต้องใดๆ แค่ติดที่ว่า จะหาเมนูอะไรมาเพิ่มเท่านั้นเอง นี่ก็ใกล้เวลาที่คุณสามีจะกลับเต็มทีแล้ว ทางเดียวที่จะแก้ปัญหาเรื่องอาหารเย็นได้นั่นคือ "ควานเข้าไปในตู้เย็น"

 และแล้วแตบก็พบ "ปลาจาระเม็ด"ในช่องแช่แข็งอยู่ถุงหนึ่ง จำได้ว่าคุณยายข้างบ้านซื้อจากระยองมาฝากเมื่อเกือบสองเดือนที่แล้ว โชคดีมากมายที่หลังละลายน้ำแข็งออกแล้วเนื้อปลาทั้งหมดยังสดใหม่อยู่ แถมทอดออกมาแล้วเนื้อแน่นและอร่อยเกินคาดมากมาย..นี่แหละค่ะ ที่มาของ "ปลาจาระเม็ดพันปี" อิอิ

ปล.ขอบคุณภาพประกอบจาก mali.diaryis.com/?20080308.200804

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๒ (ย้อนหลัง)

ว้าวๆ..สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๒ (ย้อนหลัง)นะคะเพื่อนๆน้องๆทีติดตามผลงานของแตบทุกคน
 แตบหายไปนานร่วมเดือน เนื่องจากมัวยุ่งๆอยู่กับการตกแต่งสวนหลังบ้านค่ะ พอแต่งเสร็จก็เสียเวลานั่งชื่นชมผลงานของตัวเองอีกหลายวัน ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้สวยงามอะไรมากมายเลย แต่อย่างว่าแหละค่ะ ถ้าเราทำอะไรสำเร็จด้วยฝีมือของตัวเอง เราก็จะรู้สึกภูมิอกภูมิใจจนตายกันไปข้างหนึ่งเลยทีเดียวอิอิ

หลังชื่นชมผลงานของตัวเองจนอิ่มใจแล้ว ก็มีภาระต้องทำต่ออีกอย่างหนึ่งคือ จัดทำของรางวัลเพื่อมอบเป็นของขวัญปีใหม่ให้กับเพื่อนสมาชิกในบอร์ดนางงามที่ร่วมทายผล นางงามโลก(Miss World 2008) สำหรับของที่แตบจะมอบให้ก็คือ V.C.D.รวมเพลงแด๊นซ์ และ คลิปสไลด์โชว์รวมรูปสมาชิกของเวบนางงามที่แตบเป็นสมาชิกอยู่นั่นเองค่ะ ลำพังการทำ แผ่นรวมเพลงแด๊นซ์นั้นมันไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย แต่ว่า การดาวน์โหลดคลิปสไลด์โชว์ลงแผ่นนี่สิคะ มันยุ่งยากมากมายสำหรับคนล้าหลังด้านเทคโนโลยี่อย่างแตบเหลือเกิน(โง่) ในระหว่างที่กำลังศึกษาโปรแกรมการทำภาพสไล์โชว์ลงแผ่นอยู่นั้น เจ้า "ไวรัส" ตัวร้ายก็เล่นงานเครื่องคอมพิวเตอร์ของแตบจนเจ๊งบ๊งคาที่เสียก่อน เสียเวลาเพิ่มขึ้นอีกหลายวัน..เฮ้อ! หลังจัดการลากคอเจ้าคลิปสไลด์โชว์ลงแผ่นจนสำเร็จแล้ว ก็เหลือขั้นตอนสุดท้าย นั่นคือการทำปกค่ะ ทั้งปกนอกและปกใน ซึ่งกว่าจะสั่งพิมพ์ให้ได้ขนาดตามต้องการได้ ก็ลองผิดลองถูกอยู่นานทีเดียว..เชื่อหรือยังล่ะคะ ว่าแตบล้าหลังเทคโนโลยี่จริงๆ 555

ที่เล่ามาเยิ่นเย้อมากมายเพราะอยากให้ทุกคนเข้าใจความหมายของคำว่า "ความพยายาม" เท่านั้นเองค่ะ "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น"

บทนี้ขอจบสั้นๆดีกว่านะคะ..โชคดีปีใหม่ค่ะทุกคน